Ashleigh Moolman Pasio achtste in Amstel Gold Race

Ashleigh Moolman Pasio sprintte naar een achtste plaats in de Amstel Gold Race. In nat en koud weer werd de enige Nederlandse WorldTour-klassieker een uitputtingsslag. Ashleigh prees zoals altijd haar teamgenoten voor hun werk en zag hoe Justine Ghekiere, Ally Wollaston, Maaike Boogaard, Gaia Masetti en Marthe Goossens echt lieten zien hoe ze weer een stapje hogerop zetten.

“Vandaag heeft het team weer een grote stap in de goede richting gezet. Het was fijn om Maaike terug te zien na haar ziekte”, legt Ashleigh uit. “Ze heeft misschien nog niet haar hele vorm terug maar ze speelde een belangrijke rol om me in een goede positie te krijgen voor de Kruisberg. Marthe counterde aanvallen en was op het juiste moment bij me. Ze dacht dat ze slechte benen had maar het bleek een lekke band te zijn. Helaas kon ze de wedstrijd niet uitrijden maar ze leerde een aantal zeer waardevolle lessen tijdens haar eerste echte voorjaarsklassiekerscampagne."

“Gaia kende echt een formidabele race en kwam tot diep in de finale. Onze Nieuw-Zeelandse raket heeft fantastisch werk geleverd. Ze bleef lossen en weer terugkomen. Ze deed er alles aan om me te helpen positioneren, zeker in de aanloop naar de Cauberg. Justine had een lekke band op een slecht moment, maar ze hield het hoofd koel en wachtte op hulp. Het was een stressvolle situatie. Ze was bij me tot de finale.”.

Justine eindigde als 22e op 28 seconden van winnares Demi Vollering. Ally was 47e op iets meer dan vier minuten. Gaia eindigde op de 62e plaats en Maaike sloot haar eerste wedstrijd na een korte afwezigheid af op de 85e plaats. Ashleigh werd achtste, de vierde keer dat ze in de top tien van de Amstel Gold Race eindigde.

“Ik ben heel blij met hoe ik heb gereden. Ik wist dat ik gedisciplineerd moest koersen,” vervolgt Ashleigh. “In de Brabantse Pijl deed ik veel te veel. Vandaag wilde ik slimmer koersen en mezelf sparen voor de laatste keer op de Cauberg. De tactiek in de finale speelde niet in ons voordeel. Ik had misschien ook eerder de sprint moeten openen om voor de tweede plaats te rijden. Het was een lange en koude wedstrijd, dus ik wist niet zeker of mijn benen een lange sprint zouden halen. Maar ik had vandaag goede signalen voor Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. We kunnen veel vertrouwen putten uit vandaag.”

Voor Ally Wollaston ging haar ontdekkingsreis in de voorjaarsklassiekers verder met haar eerste Amstel Gold Race.

"Mijn koers was een echte achtbaan", zei de Nieuw-Zeelandse kampioen. “We wisten dat we vandaag een goede kans hadden op een goed resultaat met Ash en Justine dus ik was echt vastbesloten om er alles aan te doen om hen te helpen. Ik leed vroeg in de race op de beklimmingen voor de lokale ronde en vanaf dat moment had ik het behoorlijk lastig. Het is een meedogenloze wedstrijd en niet erg vergevingsgezind dus als je eenmaal begint te lijden, heb je niet veel kansen om te herstellen. Ik probeerde vanuit een goede positie aan de beklimmingen te beginnen met de bedoeling om puur te overleven, zodat ik het team kon helpen in de vlakkere stukken en in de aanloop naar Cauberg. Ash en Justine hebben de koers geweldig afgemaakt en de rest van het team reed geweldig. We waren vandaag een echte eenheid en steunden elkaar.”