The Wolfpack - Women's Pro Cycling Team
NL
NL

Kies jouw taal

Zondag stond een grote groep van onze Elite & U23 rensters, elk in hun eigen nationale kleuren, aan de start van de laatste rit van het Wereldkampioenschappen Wielrennen in Glasgow. De afgelopen week hebben maar liefst 16 van onze rensters, waaronder junioren, beloften en elite hun nationale trots in verschillende disciplines verdedigd. De week werd afgesloten met een wegrit die 154,1 km op de teller had staan. Enkele van onze rensters die meestreden in deze verschillende disciplines blikken terug.

Fee Knaven reisde af naar Schotland om zowel in de wegrit als de tijdrit bij de junioren de Nederlandse trui te verdedigen. Vooral het tijdrijden is het stokpaardje van Fee, die dit avontuur als volgt omschrijft:  “Ik vond het een hele leuke en leerzame ervaring. Vooral de wegrit was voor mij een rollercoaster daar ik goed wist dat ik vooraan gepositioneerd moest zitten, maar dat is helaas niet gelukt. Hierdoor heb ik misschien een beter resultaat laten liggen, maar alsnog ben ik tevreden met mijn 34ste plaats en heb ik enorm veel bijgeleerd. De tijdrit ging dan weer precies zoals ik had gehoopt en om dan een 8ste plaats te bemachtigen voelde wel heel erg goed! De tijdrit was voor mij zeker een highlight van het WK.”

Noëlle Rüetschi trotseerde de wegrit voor de U23-categorie in de Zwitserse nationale trui en ter ondersteuning van niemand minder dan Marlen Reusser. Voor Noëlle was dit een pittige opdracht en verwoordde dit als volgt: “Voor mij was dit WK, in mijn eerste jaar bij de U23, een unieke beleving en kans om samen met de elite te koersen. Ik heb nog nooit zo'n lange koers gereden in kilometers, uren, alsook op dit niveau. De afgelopen weken heb ik me echt goed kunnen voorbereiden om dit WK te rijden, maar ook voor het tweede deel van het seizoen. Dit zorgde ervoor dat we in topvorm en met een heel goede mindset arriveerden in Glasgow.

De koers zelf was een beetje anders dan ik had gedroomd of voorspeld. Het eerste deel had ik wat soepeler verwacht qua verloop. Rond kilometer 20 had ik besloten om aan te vallen, wat niet het beste plan bleek te zijn aangezien het me veel energie kostte. Op het lokale circuit wist ik dan weer terug te herstellen en voelde ik me beter worden, ik had zelfs tijd om echt van de sfeer te genieten. De vele toeschouwers langs de weg maakten het werkelijk bijzonder. Het was de eerste keer dat ik zoveel mensen zag langs de weg. Ook dat mijn ouders en vrienden er voor me waren maakte het nog specialer. De finish haalde ik enerzijds uitgeput en toch wat teleurgesteld daar ik sommige dingen liever anders had zien lopen, maar anderzijds was ik ook zeer trots. Voor mij was dit een geweldige en belangrijke stap voor de toekomst en hopelijk niet de laatste.”

Naast Noëlle hadden we ook Marthe Goossens die een mooie prestatie wist neer te zetten voor de Belgische driekleur, dit in haar rol ter ondersteuning van Wereldkampioene Lotte Kopecky. Naast haar bijdrage om Lotte naar het goud te leiden, werd Marthe 6e bij de U23 na de vele slopende kilometers op dit pittige parcours. “Het was mijn eerste WK deelname, meteen ook de eerste keer dat ik zonder oortjes en bijgevolg ook zonder communicatie van buitenaf aan dé belangrijkste eendagswedstrijd van het jaar mocht deelnemen. Dat was best spannend, zeker omdat we met Lotte de topfavoriete in de ploeg hadden. Zo’n wedstrijd vereist enorm goede afspraken en tegelijk een eensgezinde spirit waarbij iedereen samenwerkt.

Als je dit van zo dichtbij meemaakt en het plan lukt dan zie je hoe mooi deze sport kan zijn.

De focus, de koelbloedigheid en de rust van Lotte is zeer inspirerend voor mij als jonge atleet en neem ik graag als voorbeeld voor de toekomst.

Het hoogtepunt was dan ook toen ik over de finish kwam en hoorde dat Lotte was gewonnen. Daarnaast zorgde het talrijk aanwezige publiek ook voor veel kippenvelmomenten”, aldus Marthe Goossens.  

De wegrit van het afgelopen weekend kende heel wat van onze AG Insurance-Soudal Quick-Step rensters, waaronder ook van onze elite dames. Onze kopvrouw binnen de ploeg Ashleigh Moolman Pasio had de Zuid-Afrikaanse trui aangetrokken om het voor haar land op te nemen. Door vroeg in de aanval te trekken wist ze meteen haar stempel te drukken en wedijverde ze de hele koers voor een topprestatie. Helaas verliep niet alles als gepland en kende zowel zijzelf als de ploegauto mechanische problemen. Hierdoor kon ze niet het resultaat neerzetten waarop ze had gehoopt.

“Ik begon het WK vol goede moed en zeer gemotiveerd als uitloper van de Tour de France Femmes. Tegelijkertijd startte ik dit spektakel met een open blik, omdat ik niet dezelfde steun krijg van mijn nationale ploeg als wat ik gewend ben in mijn ‘eigen’ ploeg AG Insurance-Soudal Quick-Step. Zuid-Afrika is een zeer onervaren wielerland, zeker op het hoogste niveau, alsook hebben mijn teamgenoten geen ervaring in het Europese peloton.

Gelukkig had ik vooraf wat gesprekken met Jolien over de tactiek, bandenspanning,… wat wel een boost gaf aan mijn positieve mindset. Ik zat samen met enkele zeer sterke rensters al vroeg mee in de ontsnapping, maar helaas begon het ook vrij vroeg mis te gaan toen ik een kuil raakte in het wegdek en mijn zadel naar beneden gleed. Gelukkig viel het mee, dus ik bleef doorrijden en hoopte ik wat verderop hulp van de ploegauto te krijgen. Deze had blijkbaar mechanische problemen waarvan ik niet op de hoogte was daar er geen radio in koers is.  

Bij het ingaan van de lokale rondes in de stad zat ik gelukkig nog steeds in een goede positie maar opnieuw raakte ik een hobbel of een fles en zakte mijn zadel nog verder naar beneden. Op dit punt was de positie van mijn rug helemaal verkeerd, mijn zadel was te laag en kon ik niet meer voluit meekoersen. 

Mentaal en fysiek was het een zware dag voor mij. Ik verlaat deze koers met een behoorlijk teleurgesteld gevoel, omdat ik geloof dat ik meer in me had, maar ik heb alles gegeven wat ik kon om het beste uit de situatie met de vele uitdagingen te halen en aan het einde van de dag was een 15e plaats het beste wat ik kon bemachtigen.”

Justine Ghekiere was onze renster die onder de elite categorie het Belgische team mocht versterken. Zij wist haar stempel op een krachtige wijze te drukken en ging op cruciale momenten in koers een essentiële rol spelen om Lotte Kopecky naar winst te rijden. “Ik vond het een ongelofelijke ervaring, gisteren was 1 van de hoogtepunten uit mijn ‘korte’ fietscarrière. Eerst en vooral ben ik ontzettend dankbaar dat ze in mij geloven en me selecteren voor zo’n grote momenten.

Op zo’n momenten wil je niet teleurstellen en al zeker niet als je voor Lotte moet rijden, de beste wielrenster van het moment. Dit gaf me echt extra vleugels en power om mezelf leeg te rijden voor haar. Het moment dat ik alleen kwam te zitten met Lotte in een uitgedund peloton ‘panikeerde’ ik wel even want alles viel op mijn schouders, maar ik denk dat ik mijn werk in die positie meer dan goed gedaan heb. Je zag wel dat de andere teams naar ons keken, want de andere grote landen hebben heel lang gewacht om mee te werken… wat uiteraard wel jammer was, want hierdoor kon ik in de diepe finale niet meer helpen en moest ik lossen op 125 kilometer.

Wat ik meeneem van deze ervaring… Dat ik misschien toch meer kan dan ik soms denk. Ik ging me vooral focussen op de eerste 60 kilometer, daar ik dacht op de plaatselijke rondes snel te moeten lossen, omdat ik misschien nog wat minder vaardig ben en niet zo explosief als de anderen, maar gisteren heeft wel aangetoond dat als ik goeie benen heb ik wel meerdere parcours aankan. Ook de belangstelling, de fans, het publiek ga ik niet snel vergeten”, zei een enthousiaste Justine.